رشد سریع آمد و شد، به ویژه تکرار بارگذاری ناشی از عبور وسایل نقلیه سنگین، کیفیت نامناسب مخلوط های آسفالتی و نرسیدن به تراکم مورد نیاز، باعث ایجاد خرابی های متفاوت در روسازی های انعطاف پذیر می شود. یکی از مهم ترین انواع خرابی های روسازی های آسفالتی، تغییرشکل های دائمی می باشد که با نام شیارشدگی شناخته می شوند. شیارشدگی به واسطه تجمع تغییرشکل های دائمی و برگشت ناپذیر در لایه های روسازی تحت تکرار بارگذاری ترافیکی به وجود می آید. در میان تمام لایه های مختلف سهیم در شیارشدگی، تغییرمکان دائمی در لایه سطحی روسازی بخش عمده ای از شیارشدگی را به خود اختصاص می دهد. به همین دلیل در ارایه طرح اختلاط مناسب، توجه به پتانسیل بروز تغییرشکل های دائمی مخلوط های آسفالتی که نشانه ضعف مقاومت برشی در آسفالت است، امری ضروری تلقی می گردد. از طرفی مشخص شده است که عددروانی نشانگر آغاز تغییرشکل های برشی در مخلوط های آسفالتی است که به عنوان شاخصی در ارزیابی پتانسیل شیارشدگی این روسازی شناخته می شود. در این پژوهش سعی شده است تا با ساخت نمونه هایی آسفالتی به روش مارشال که طیف وسیعی از مصالح سنگی، قیر، دانه بندی، فیلر و درصد قیر را شامل می شود، با توسعه یک رابطه میان عددروانی به دست آمده از آزمایش خزش دینامیکی با مقاومت کششی ناشی از آزمایش کشش غیر مستقیم و پارامترهای حاصل از طرح اختلاط مارشال، ضمن صرفه جویی در هزینه های اجرایی، بدون صرف زمان اضافی، وضعیت شیارشدگی مخلوط مورد نظر را پیش بینی نمود. این رابطه که صحت آن توسط شبکه عصبی مصنوعی نیز مورد تایید قرارگرفته است، این امکان را به وجود می آورد تا از تولید آسفالت با مقاومت برشی پایین در مرحله آزمایشگاهی و پیش از تولید کارخانه ای جلوگیری گردد. بدین ترتیب صرفه جویی چشمگیری در زمان و هزینه های آتی طرح اختلاط به وجود خواهد آمد.